Tylko 40 lat dzieli nas od wykorzystania wszystkich rezerw ropy naftowej. Kraje Bliskiego Wschodu posiadają największe złoża ropy naftowej (65% wszystkich światowych rezerw tego surowca). W latach 80 głównym producentem ropy naftowej był związek radziecki, który dostarczał około 18% globalnego wydobycia ropy naftowej. Duży wpływ na wielkość wydobycia i ceny ropy naftowej ma organizacja OPEC zrzeszająca kilkanaście krajów znad Zatoki Perskiej, Afryki i Ameryki Pd. W 2010 roku udział OPEC w światowym wydobyciu ropy naftowej wynosił 44%. Światowe zasoby ropy naftowej w 2013 szacowane były na 1688 miliardów baryłek (230 mld ton). 5. Zastosowanie ropy naftowej i gazu ziemnego. 6. Ogolne informacje: q Węgle kopalne. q Węgiel brunatny. q Węgiel kamienny. q Ropa naftowa. q Gaz ziemny. q Torf. q Koks. q Smoła węglowa. Węgiel jest pierwiastkiem najczęściej występującym w przyrodzie. Węgiel (carbon) jest to niemetal o liczbie atomowej równej 6, masie atomowej Pierwsza połowa bieżącego tygodnia na rynku ropy naftowej upływa pod znakiem spokojnej konsolidacji. Dzisiaj rano delikatną przewagę na wykresie cen tego surowca ma strona popytowa, na co wpływ ma kilka fundamentalnych czynników.Po pierwsze, zapasy ropy naftowej w Stanach Zjednoczonych w po Nowela ustawy o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu zwolni firmy z obowiązku utrzymywania zapasów gazu; odpowiedzialna za to stanie się Rządowa Agencja Rezerw Strategicznych - poinformował PAP resort klimatu i środowiska. Obecnie projekt nowelizacji rozpatruje Stały Komitet Rady Ministrów. Jak przekazał PAP resort ustanawiająca konkluzje dotyczące najlepszych dostępnych technik (BAT) w odniesieniu do raf i­ nacji ropy naf towej i gazu zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i R ady 2010/75/UE w sprawie emisji przemysłowych (notyfiko wana jako dokument nr C(2014) 7155) (Tekst mający znaczenie dla EOG) Skreśl niewłaściwe wyrazy tak, aby podane informacje były prawdziwe A) Jednym z produktów przetwórstwa ropy naftowej jest benzyna/szkło B) Miedź wykorzystuje się do produkcji paliw/przewodów elektrycznych C) Piasek to surowiec wykorzystywany do produkcji szkła/gumy Zmontuj zestaw do destylacji składający się z: kolby destylacyjnej, deflegmatora, termometru, chłodnicy i odbieralnika. Do kolby wlej ok 100 cm. Indeks górny 3. 3 ropy naftowej i dodaj kilka kamyczków wrzennych, aby zapobiec przegrzaniu się cieczy. Kolbę ogrzewaj w czaszy grzewczej. Napisz reakcję spalania całkowitego wybranego składnika. a) beznyny. b) gazu rafinaryjnego. fZad 4. Wypisz produkty pirolizy węgla. Podaj po 2 właściwości każdego z tych produktów. Zad 5. Uzgodnij wspołczynniki w reakcjach: C7H16 + O2 → CO2 + H2O. Najważniejszym impulsem spadkowym dla cen ropy naftowej były informacje ze strony Rezerwy Federalnej. Wczoraj Fed utrzymał stopy procentowe na niezmienionym poziomie, ale jednocześnie podkreślił kontynuację jastrzębiego podejścia – co wywołało powrót do zwyżek wartości dolara i wywarło presję na notowania surowców, z ropą 3mdc. zapytał(a) o 12:21 Destylacja ropy naftowej prosze pomóżcie z przyrody Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 12:33 ROPA NAFTOWACiekła, naturalna mieszanina węglowodorów parafinowych (alkany), naftenowych (cykloalkany) i aromatycznych (areny); zawiera także org. związki siarki, tlenu, azotu, związki metaloorg. oraz składniki mineralne: związki żelaza, krzemu, wanadu, sodu, niklu i innych metali; ma barwę żółtobrunatną, zielonkawą lub czarną, bardzo rzadko bywa bezbarwna lub czerwonawa; gęstość 0,73–0,99 g/cm3, wartość opałowa 38–48 MJ/ składnikiem lżejszych frakcji ropy naftowej (wrzących w temp. do 200C) są węglowodory parafinowe, udział ich zmniejsza się we frakcjach wrzących w wyższej temperaturze; zawartość węglowodorów naftenowych wzrasta ze wzrostem temp. wrz. frakcji ropy naftowej, najwięcej jest ich we frakcjach olejowych, wrzących powyżej 350C; węglowodory aromatyczne występują we wszystkich frakcjach ropy naftowej, a udział ich rośnie wraz ze wzrostem temp. wrz. frakcji; im wyżej wrząca frakcja ropy naftowej, z tym większej liczby pierścieni są zbudowane cząsteczki wchodzących w jej skład węglowodorów aromatycznych. Tlen w ropie naftowej występuje w kwasach naftenowych i tłuszczowych, fenolach, żywicach, asfaltach; azot — gł. w aminach cyklicznych i acyklicznych; siarka — w postaci siarkowodoru, sulfidów, disulfidów, tioli, a także jako rozpuszczalna siarka elementarna; zależnie od zawartości siarki ropę naftową dzieli się na: niskosiarkową (o zawartości siarki do 0,5%) i wysokosiarkową (powyżej 0,5%); zawartość siarki w niektórych gatunkach ropy naftowej dochodzi do 6%. Ze względu na typ związków chemicznych przeważających w ropie naftowej rozróżnia się najczęściej ropę bezparafinową, parafinową, naftenową, 2 grupy teorii dotyczących pochodzenia ropy o jej nieorganicznym pochodzeniu, (których twórcami są Mendelejew 1877, Ross 1891, H. Moissan 1896, Kudriawcew 1951, Kropotkin 1955) zakładają, że ropa naftowa powstaje w wyniku reakcji chemicznych zachodzących w głębi Ziemi, np. wskutek działania wody na węgliki metali ciężkich, w następstwie polimeryzacji gazów wydzielających się z jądra Ziemi; niektóre z tych teorii wiążą powstanie ropy naftowej z magmami zasadowymi. Teorie o nieorganicznym pochodzeniu ropy naftowej nie znalazły wielu zwolenników. Przeważająca większość badaczy przyjmuje teorie o jej organicznym pochodzeniu (stworzone przez B. Radziszewskiego 1877, K. Englera i H. Hfera 1890, Hackforda 1932, D. White'a 1935), w myśl których ropa naftowa powstaje przez przeobrażenie szczątków roślinnych i zwierzęcych nagromadzonych wraz z drobnymi okruchami mineralnymi w osadach mor.; czynnikami powodującymi przejście substancji organicznych w bituminy (ropa naftowa, gaz ziemny, asfalt i ozokeryt) są: środowisko redukujące, odpowiednie — temperatura i ciśnienie, działalność bakterii, oddziaływanie pierwiastków promieniotwórczych i innych. Głównym produktem przeobrażeń substancji organicznych jest kerogen, z którego pod wpływem procesów diagenezy i metamorfizmu powstaje ropa naftowa (i gaz ziemny). Powstawanie i nagromadzenie ropy naftowej jest związane z istnieniem sedymentacyjnych basenów ropo- i gazonośnych, wykazujących tendencję do obniżania się w stosunku do sąsiednich obszarów, zazwyczaj przez kilka okresów geologicznych; osady i skały zawierające szczątki organiczne mogły w trakcie osiadania osiągnąć strefy, w których temperatura i ciśnienie umożliwiły przekształcenie ich w składniki ropy naftowej. Pod względem tektonicznym rozróżnia się baseny śródplatformowe, śródfałdowe, fałdowo-platformowe oraz przyoceaniczne platformowe. Rozpoznano ok. 350 basenów roponośnych (powierzchni największych od 10 tys. km2 do ok. 500 tys. km2), w tym ok. 150 basenów o znaczeniu przemysłowym (opłacalne wydobycie). Skałami macierzystymi ropy naftowej mogą być skały ilaste lub węglanowe, zawierające powyżej 0,5% kerogenu. Pod wpływem ciśnienia warstw stopniowo nagromadzających się w nadkładzie skały macierzystej i innych czynników (zmiany temperatury, ruchy górotwórcze) ropa naftowa może uwalniać się z miejsc gdzie powstawała, migrować i nagromadzać w skałach porowatych lub silnie spękanych, zwanych kolektorami; do najważniejszych z nich należą wapienie i dolomity, w których występuje prawie połowa geologicznych zasobów ropy naftowej,a także osady piaszczyste, piaskowce i łupki. Powstanie złoża ropy naftowej (nagromadzenie ropy w warstwie przepuszczalnej wraz z towarzyszącym jej gazem ziemnym, a często i wodą) jest uwarunkowane występowaniem odpowiednich struktur geologicznych (antyklina, monoklina, uskok, wysad solny), umożliwiających zatrzymanie ropy w kolektorze przez warstwy nieprzepuszczalne (tzw. ekran), którymi są przeważnie iły, łupki ilaste, margle, kwarcyty. W antyklinach i innych strukturach geologicznych często występuje wiele złóż tworzących rozległe pola naftowe. Złoża ropy naftowej występują w utworach od kambru do trzeciorzędu, głównie w utworach mezozoicznych (ponad 50% odkrytych złóż) i trzeciorzędowych (ok. 25%). Ropę naftową i asfalt znano już kilka tys. lat temu, w starożytności ropę wykorzystywano do balsamowania ciał, oświetlania, w celach leczniczych oraz w technice wojennej ( płonące strzały, tzw. ogień grecki — mieszanina ropy naftowej, siarki i wapna zapalająca się w zetknięciu z wodą); najczęściej wydobywano ją z b. płytkich otworów albo zbierano z powierzchni w miejscu naturalnego jej wypływu z warstwy roponośnej bądź ROPY NAFTOWEJ Ropa naftowa powstaje w wyniku przeobrażenia szczątków organicznych nagromadzonych w skałach osadowych, głównie pochodzenia morskiego. Procesy przemian substancji organicznych w kerogen, a następnie w ropę naftową, gaz ziemny i inne bituminy, zachodzą pod ciśnieniem skał nadkładu, w podwyższonej temperaturze; niekiedy znaczną rolę w przebiegu tych procesów przypisuje się bakteriom. Ropa naftowa przemieszcza się (migruje) ze skał macierzystych (zwykle ilastych) ku górze; mechanizm tej migracji nie został dotąd w pełni wyjaśniony. Przemieszczanie się ropy naftowej możliwe jest tylko w skałach silnie porowatych lub spękanych (tzw. skały zbiornikowe lub kolektory); złoża ropy powstają w miejscach, gdzie skały te przykryte są od góry skałami nieprzepuszczalnymi (tzw. Pułapki ropy naftowej), co uniemożliwia dalszą migrację ropy ku górze. Typowe pułapki ropy naftowej powstają w antyklinach, przy uskokach, przy słupach solnych, a także w soczewkach skał przepuszczalnych otoczonych skałami naftową obrabia się w dwojaki sposób: poprzez destylację frakcyjną lub polega na rozrywaniu długich łańcuchów węglowodorowych na łańcuchy krótsze, mniej skomplikowane w drodze rozkładu termicznego lub katalitycznego. Kraking termiczny przeprowadzany jest w temperaturze 400 - 700oC i pod ciśnieniem do 50 at. (5 MPa).Destylacja frakcyjna wykorzystuje fakt, że wrząca mieszanina ciekła wysyła parę o innym składzie niż skład mieszaniny ciekłej. Skraplając pary wydzielające się z wrzącej cieczy otrzymuje się szereg frakcji destylatuo innym składzie niż skład cieczy destylowanej. W celu uzyskania większej czystości (lepszego oddzielenia) destylatu stosuje się proces wielokrotnej destylacji - rektyfikację. Pozwala to na uzyskanie frakcji różniący się temperaturą wrzenia o 1 - 2oC. W przypadku ropy naftowej temperatury wydzielania odpowiednich frakcji wynoszą: 340oC dla bitumów (smoła, asfalt, masy bitumiczne). Wydajność destylacji we współczesnych rafineriach wynosi 100 000 baryłek (16 000 000 litrów) destylatu w ciągu obróbki ropy naftowej wykorzystuje się jako surowce energetyczne (gazy opałowe, benzyna, olej napędowy), w przemyśle chemicznym, jako smary, do budowy dróg, nawierzchni bitumicznych itp. Procesy technologiczne, którym poddaje się ropę naftową w celu otrzymania z niej różnych produktów; do najważniejszych produktów przeróbki ropy naftowej należą: 1) Paliwa — gaz płynny, benzyna samochodowa i lotnicza, nafta, olej napędowy, oleje opałowe;2) Oleje smarowe;3) Gaz parafinowy, z którego otrzymuje się parafinę;4) Asfalty i koks naftowy;5) Smary zależności od rodzaju ropy naftowej oraz produktów, jakie mają być z niej otrzymywane, stosuje się odpowiednie technologie przeróbki ropy naftowej. Ropę naftową poddaje się przeróbce w rafineriach paliwowych, paliwowo-olejowych oraz w rafineriach petrochemicznych (rafineria ropy naftowej). W rafineriach paliwowo-olejowych stosuje się tzw. zachowawczą metodę przeróbki ropy, polegającą na rozdziale ropy naftowej na frakcje, bez chemicznej zmiany jej składników; z ropy naftowej, poddanej destylacji pod ciśnieniem atmosferycznym, otrzymuje się frakcje wrzące do temp. 300–350C, a pod ciśnieniem zmniejszonym (w celu uniknięcia rozkładu składników ropy naftowej) — frakcje wrzące powyżej tej temperatury. Destylację prowadzi się w instalacjach tzw. rurowo-wieżowych (głównymi aparatami są piece rurowe i kolumny destylacyjne, zw. wieżami — stąd nazwa, oraz wymienniki ciepła, chłodnice, pompy). Odwodnioną ropę naftową poddaje się stabilizacji (oddzielenie najlżejszych, gazowych węglowodorów), ogrzewa w piecu (do temp. 350C) i wprowadza do kolumny destylacyjnej atmosf., w której następuje jej rozdzielenie na: benzynę, naftę, olej napędowy (odprowadzane po ochłodzeniu do zbiorników magazynowych) oraz mazut; mazut — po ogrzaniu — wprowadza się do kolumny destylacyjnej próżniowej, z której odbiera się destylaty olejowe i gudron. W celu uzyskania produktów handlowych otrzymane frakcje poddaje się procesom uszlachetniającym, np. benzynę — odsiarczaniu, reformingowi, frakcje olejowe — rafinacji (np. odparafinowaniu, odasfaltowaniu). W rafineriach paliwowych i petrochem. niektóre frakcje otrzymane w wyniku destylacji ropy poddaje się tzw. procesom destruktywnym. W rafineriach paliwowych prowadzi się gł. katalityczny kraking destylatów próżniowych (średnich i ciężkich) oraz koksowanie mazutu; uzyskuje się w ten sposób duże ilości wysokooktanowych benzyn silnikowych i oleju napędowego. W rafineriach nastawionych na uzyskiwanie surowców do syntez org. (etenu, propenu, butadienu, benzenu, toluenu) podstawowym procesem destruktywnym jest piroliza lekkich frakcji naftowych, prowadzi się też kraking katalityczny cięższych frakcji uzyskanych w wyniku destylacji atmosferycznej. DESTYLACJABITUMINY - naturalne produkty stanowiące mieszaninę węglowodorów łańcuchowych i cyklicznych, a często również ich pochodnych zawierających tlen, azot, siarkę; wg teorii przyjmowanych za najbardziej prawdopodobne bituminy powstały z materiału organicznego nagromadzonego w osadach ilastych lub ilasto-węglanowych pochodzenia morskiego, składającego się gł. z planktonu, wodorostów i bakterii, w wyniku jego rozkładu w warunkach beztlenowych, a następnie długotrwałych (ciągnących się przez całe okresy geologicznych) procesów geochemicznych (ropa naftowa). Głównymi przedstawicielami bituminów są ropa naftowa i gaz ziemny; do bituminów zalicza się także produkty odgazowania i degradacji ropy naftowej: ozokeryt, asfalt i asfaltyt, a także produkty przemian metamorficznych kerogenu lub ropy naftowej, takie jak keryt i szungit. Bituminy tworzą nagromadzenia w skałach porowatych lub szczelinowych (gł. w piaskach i piaskowcach), stanowią również składniki skał (skały bitumiczne, kerogen), poza tym wchodzą w skład próchnicy, a także węgli kopalnych (zwł. węgla brunatnego) i torfu. Bituminy należą do podstawowych surowców energetycznych i - rozproszona w skałach osadowych substancja bitumiczna w postaci drobnych, czarnych ziaren, nierozpuszczalnych w rozpuszczalnikach organicznych; powstaje w wyniku biochem. i geochem. przeobrażeń substancji pochodzenia roślinnego i zwierzęcego podczas tworzenia się skał osadowych. Pod wpływem procesów diagenezy i metamorfizmu powstaje ropa naftowa i gaz ZIEMNY - mieszanina węglowodorów — najlżejszych homologów metanu — oraz (w zmiennych ilościach) azotu, dwutlenku węgla, siarkowodoru, gazów szlachetnych. Występuje gł. w porowatych piaskach, piaskowcach, wapieniach i dolomitach, niekiedy także w szczelinach skał magmowych. Zazwyczaj towarzyszy złożom ropy naftowej lub węgla kamiennego, tworzy także samodzielne złoża. Powstaje w wyniku analogicznych procesów jak ropa naftowa lub stanowi jeden z produktów uwęglania substancji roślinnej. Rozróżnia się: gaz ziemny suchy, zawierający najczęściej ok. 95% metanu, 2% etanu, 3% węglowodorów wyższych i innych gazów (siarkowodór, dwutlenek węgla, azot), oraz gaz ziemny mokry, w którym występuje najczęściej ok. 80% metanu, 6,5% etanu, 6% propanu, 4% butanu, 3,5% pentanu oraz węglowodory wyższe; z mokrego gazu ziemnego wyodrębnia się węglowodory w postaci gazu płynnego oraz gazoliny. Gaz ziemny jest cennym surowcem w produkcji sadzy, gazu syntezowego oraz jest stosowany jako paliwo. Wartość opałowa: 35,2 · 106?62,8 · 106 J/m3 (8400–15 000 kcal/m3). W Polsce występuje gł. na Podkarpaciu, w środk. części Niz. Południowowielkopolskiej (k. Ostrowa Wielkopolskiego) i na Pomorzu - wosk ziemny, naturalna mieszanina stałych węglowodorów, głównie parafinowych; czarny, brunatny, żółty lub zielonkawy; plast.; temperatura topnienia ok. 50C, gęstość 0,845–0,930 g/cm3; powstaje w wyniku szybkiego odgazowania ropy naftowej podczas jej migracji ku powierzchni Ziemi; wypełnia szczeliny i puste przestrzenie w skałach osadowych; występuje gł. w Turkmenistanie (płw. Czeleken), Uzbekistanie (obwód fergański), na Ukrainie (Borysław, Starunia); stosowany gł. do otrzymywania - skały osadowe pochodzenia organicznego; dzielą się na: akaustobiolity (skały niepalne), do których należą niektóre skały krzemionkowe (np. diatomity, spongiolity), większość wapieni (np. muszlowce, wapienie rafowe, kreda) i skał fosforanowych; kaustobiolity (skały palne), obejmujące węgle kopalne, ropę naftową, ozokeryt, - Mieszanina ciekłych, lekkich węglowodorów; bezbarwna ciecz o temp. wrzenia 35–200C, gęstości 0,67–0,8 g/cm3; ciepło spalania około 42 MJ/kg (10 000kcal/kg ); nie miesza się z wodą, miesza się z rozpuszczalnikami organicznymi; gł. składnikami benzyny są alkany (zw. też parafinami) o łańcuchu prostym i rozgałęzionym, o wzorze CnH2n+2, gdzie n = 5?12, alkeny (olefiny) C nH2n o n = 5?12, oraz cykloalkany CnH2n o n = 5 i 6 (tzw. nafteny), i węglowodory aromatyczne. Ze względu na sposób otrzymywania rozróżnia się:- benzynę naturalną - niskowrzącą frakcję destylacji ropy naft.: lekką,o temp. wrzenia 40–160C, i ciężką (ligroinę), o temp. wrzenia 160?200C,- benzynę krakową - uzyskiwaną w procesach krakingu (termicznego, oraz obecnie powszechnie stosowanego w świecie fluidalnego krakingu katalitycznego) ciężkich frakcji ropy naftowej,- benzynę polimeryzacyjną - uzyskiwaną w procesie polimeryzacji gazowych węglowodorów,- benzynę syntetyczną - produkt upłynniania węgla oraz syntezy Fischera i od przeznaczenia rozróżnia się:1) benzyny stanowiące paliwo do silników gaźnikowych — benzynę samochodową, o liczbie oktanowej badawczej, zależnie od gatunku, 86–92 (regular), 92–96 (premium) i powyżej 96 (super), (temp. wrz. 35–200C), i benzyny lotnicze, o liczbie oktanowej powyżej 90 (temp. wrz. 40–180C); benzyny silnikowe zawierają antydetonatory, inhibitory utleniania i korozji oraz inne dodatki uszlachetniające,2) benzyny przemysłowe, używane jako rozpuszczalniki — benzyny ekstrakcyjne, o wąskich przedziałach temp. wrz. (np. 80–120C), stosowane do ekstrakcji tłuszczów, żywic, wosków itp., i benzynę lakową, o temp. wrz. 135–200C, wykorzystywaną do produkcji lakierów, farb, past do podłóg i butów,3) benzyny specjalne, np. benzyna apteczna (temp. wrz. 50–105C), dokładnie oczyszczona, służąca do odkażania i odtłuszczania skóry, do lamp górniczych (temp. wrz. 50–140C), benzyny laboratoryjne (normalne lub wzorcowe), używane do celów - benzyna z dodatkiem płynu etylowego, którego głównym składnikiem (55–64%) jest tetraetyloołów — związek zwiększający oktanową; liczbę benzyny; stosowana jako paliwo do silników gaźnikowych; obecnie w Polsce są używane 3 gatunki etyliny: o liczbie oktanowej 98 (barwy czerwonej), 94 (barwy żółtej) i 86 (barwy zielonej). BENZYNA SYNTETYCZNA - mieszanina ciekłych węglowodorów; otrzymywana w wyniku upłynniania (gł. proces to uwodornianie) paliw stałych (węgli kopalnych, smół) — tzw. proces Bergiusa, syntezy z gazu wodnego — tzw. synteza Fischera i Tropscha, i innymi - benzyna ciężka, frakcja ropy naftowej o temperaturze wrzenia 160–230C, mieszanina węglowodorów, której gł. składnikami są heksan i heptan; stosowana jako paliwo do traktorów i płyn I TROPSCHA SYNTEZA - Proces syntinowy - metoda syntezy węglowodorów z tlenku węgla i wodoru (gazu syntezowego); proces można prowadzić w temp. 180–200C pod ciśnieniem atmosferycznym lub podwyższonym (ok. 1 MPa) w obecności katalizatora kobaltowego(lub torowego) albo w temp. 200–300C, pod ciśnieniem 1,5–2,7 Mpa,w obecności katalizatora żelazowego. Otrzymuje się produkty gazowe, ciekłe — tworzące frakcję benzynową, zw. syntiną lub benzyną syntinową,i olejową, zwaną kogazyną, oraz stałe, stanowiące syntetyczną parafinę; skład otrzymanej mieszaniny produktów zależy od parametrów procesui stosunku reagentów (H2 : CO od 1 : 2 do 2 : 1). Benzyna syntinowa jest paliwem silnikowym o niskiej jakości, służy gł. jako dodatek do innych benzyn; składniki frakcji ciekłej stanowią surowiec chemiczne, do produkcji środków myjących i zwilżających, olejów smarowych, kwasów tłuszczowych. W skali przemysłowej synteza ta została zastosowana1932 przez F. Fischera i H. Tropscha; po II wojnie światowej, ze względu na wysokie koszty produkcji i niską jakość otrzymywanych produktów, stosowana coraz rzadziej. Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub Mimo że notowania ropy naftowej rozpoczęły bieżący tydzień od zwyżek, strona popytowa nie była na tyle silna, aby je utrzymać. Wczoraj ten surowiec został przeceniony o ponad 3%. W przypadku europejskiej ropy Brent, cena zbliżyła się do poziomu 72,20 USD za baryłkę, natomiast w przypadku amerykańskiej ropy WTI w dół przebity został poziom 67 USD za baryłkę. Pesymizm inwestorów widoczny jest także dzisiaj rano, ponieważ ceny ropy naftowej wciąż znajdują się pod presją podaży. Czynnikiem, który wczoraj negatywnie wpłynął na ceny ropy naftowej, były rozczarowujące dane dotyczące zapasów tego surowca w USA. W cotygodniowym raporcie Departamentu Energii podano, że w minionym tygodniu zapasy ropy w tym kraju spadły o 1,35 mln baryłek, podczas gdy oczekiwano zniżki o ponad 3 mln baryłek (a wtorkowy raport Amerykańskiego Instytutu Paliw podał spadek o 6 mln baryłek, dodatkowo podkręcając oczekiwania). Ponadto, w raporcie pojawiły się informacje o ubiegłotygodniowym wzroście zapasów benzyny i destylatów, podczas gdy spodziewano się spadków. Niemniej, kluczową kwestią, która przyczyniła się wczoraj do gwałtownej obniżki cen ropy naftowej, było zaostrzenie relacji handlowych pomiędzy Stanami Zjednoczonymi a Chinami. Państwo Środka ogłosiło narzucenie wysokich, 25-procentowych ceł na kolejną partię produktów importowanych z USA, co było reakcją na wcześniejszy analogiczny ruch ze strony Amerykanów. Tym samym, konflikt handlowy staje się coraz bardziej dotkliwy dla obu stron, co budzi obawy o pogorszenie sytuacji w tych dwóch kluczowych globalnych gospodarkach, a tym samym, o spadek popytu na ropę naftową. CUKIER Cena cukru wciąż pod dużą presją podaży. Spośród ostatnich 10 tygodni, jedynie trzy tygodnie na rynku cukru zakończyły się wzrostami cen tego surowca, a nawet wtedy wzrosty te były niewielkie. Presja strony podażowej na wykresie tego surowca jest widoczna już od wielu miesięcy i możliwe, że bieżący tydzień będzie już kolejnym zakończonym na minusie. Notowania cukru uginają się pod presją globalnej nadpodaży tego surowca. W ostatnich dniach spadł wyczekiwany deszcz na terenach uprawy trzciny cukrowej w Brazylii (kraju będącym największym producentem cukru na świecie), co zmniejszyło wcześniejsze obawy o mniejszą produkcję ze względu na susze. Ponadto, Egipt zadecydował o zniesieniu cła eksportowego na cukier, co może doprowadzić do większej podaży surowca z tego kraju. Z kolei z technicznego punktu widzenia ważną barierą jest obecnie poziom 11 centów za funt dla cen cukru w Stanach Zjednoczonych. Na początku bieżącego tygodnia stronie popytowej nie udało się przebić tej bariery w górę, co poskutkowało dodatkową presją na zniżkę cen. Reviewed by Nick Cawley on 20 grudnia 2021 . Crude Oil Trading Strategies and Tips (Strategie i wskazówki dotyczące handlu ropą naftową) Ropa naftowa jest zaliczana do najbardziej płynnych towarów na świecie, co oznacza wysokie wolumeny i przejrzyste wykresy dla handlu ropą. Handlujący ropą powinni rozumieć, jak podaż i popyt wpływają na cenę ropy. Zarówno fundamentalne, jak i analiza techniczna jest przydatna w handlu ropą naftową i pozwala traderom uzyskać przewagę nad rynkiem. Traderzy powinni podążać za świadomą ryzyka strategią handlu ropą naftową dla większej spójności i efektywności. DLACZEGO WARTO HANDLOWAĆ ROPĄ NAFTOWĄ I JAK DZIAŁA HANDEL ROPĄ NAFTOWĄ? Ropa naftowa jest podstawowym źródłem energii w gospodarce światowej, co czyni ją bardzo popularnym towarem do handlu. Jako naturalnie występujące paliwo kopalne, może być rafinowana na różne produkty, takie jak benzyna (petrol), olej napędowy, smary, wosk i inne produkty petrochemiczne. Jest to towar o dużym popycie, dużym wolumenie obrotów i bardzo płynny. Handel ropą naftową wymaga zatem ścisłego spready, częste wzorce wykresów, oraz wysoka zmienność. Ropa Brent jest światowym benchmarkiem dla ropy naftowej, przy czym prawie dwie trzecie kontraktów na ropę w obrocie to ropa Brent. WTI jest amerykańskim benchmarkiem ropy naftowej, jest to nieco słodsza i lżejsza ropa w porównaniu do Brent. GODZINY HANDLU ROPĄ NAFTOWĄ Handel WTI na giełdzie CME Globex: niedziela – piątek, godz. 18:00-17:00 (z godzinną przerwą od 17:00 do 18:00 każdego dnia) Brent handluje się na giełdzie ICE: niedziela – piątek – 7:00 – 17:00. PODSTAWY HANDLU ROPĄ NAFTOWĄ: ZROZUMIENIE, CO WPŁYWA NA RUCHY CENOWE Podczas handlu ropą naftową, dwa główne punkty centralne to, podobnie jak w przypadku wielu towarów, podaż i popyt.. Czy nie było sprawozdanie gospodarcze jak wydarzenie wiadomości lub komunikat prasowy lub napięcia na Bliskim Wschodzie, dwa czynniki, które będą brane pod uwagę jest jak podaż i popyt jest dotknięty, ponieważ będzie to miało wpływ na cenę. Czynniki podażowe Przestoje lub konserwacja w kluczowych rafineriach na całym świecie, czy jest to rurociąg Forties na Morzu Północnym, czy rafineria Port Arthur w Teksasie, muszą być monitorowane ze względu na wpływ, jaki mogą mieć na dostawy ropy. Wojna na Bliskim Wschodzie prowadzi do obaw o dostawy. Na przykład, kiedy w 2011 r. rozpoczęła się wojna domowa w Libii, w ciągu kilku miesięcy ceny wzrosły o 25%. OPEC (Organization of the Petroleum Exporting Countries) cięcia lub rozszerzenia produkcji prowadzą do zmian w cenie ropy naftowej. Przykładowo, jeszcze w 2016 roku, kiedy kartel ogłosił swoją decyzję o ograniczeniu globalnej podaży o 1,9% (patrz wykres poniżej), cena ropy wzrosła z 44 USD/bbl do nawet 80 USD/bbl. {{GUIDE|OILTRADINGFUND }} Reakcja cen WTI i Brent Crude na cięcie podaży OPEC: Wykres przygotowany przez Warren Venketas, TradingView Dostawcy ropy naftowej: Podobnie ze zrozumieniem znaczenia OPEC, warto również wiedzieć, kto jest głównym światowym dostawcą ropy naftowej, a te informacje można polubić na stronie EIA. Czynniki popytu[Demand Factors] Sezonowość: Gorące lata mogą prowadzić do zwiększonej aktywności i wyższego zużycia oleju. Mroźne zimy powodują, że ludzie zużywają więcej produktów naftowych do ogrzewania swoich domów. Oil Consumers: Największymi konsumentami ropy naftowej były zazwyczaj kraje rozwinięte, takie jak Stany Zjednoczone i kraje europejskie. Jednak w ostatnich czasach nastąpił wzrost zużycia ropy w krajach azjatyckich, a mianowicie w Chinach i Japonii. Dlatego też ważne jest, aby traderzy zwracali uwagę na poziom popytu w tych krajach oraz ich wyniki gospodarcze. Jakiekolwiek spowolnienie może wpłynąć na ceny ropy, a popyt może spaść. Korelacja z globalnym wzrostem gospodarczym: Poniższy wykres pokazuje w dużej mierze pozytywną korelację pomiędzy ceną ropy naftowej a globalnym wzrostem gospodarczym. Gospodarki Chin i USA, będące dwiema największymi na świecie, są doskonałym barometrem dla globalnego wzrostu. Wykres zawiera ich główne indeksy giełdowe, które poruszają się zgodnie z cenami ropy naftowej – kiedy indeksy giełdowe spadają, cena ropy naftowej ma tendencję do spadania i vice versa. WTI i Brent Crude pozytywna korelacja z FTSE China A50 i S&P 500 reprezentacja wykresu: Wykres przygotowany przez Warren Venketas, TradingView Alternative Energy: Podczas gdy paliwa kopalne, takie jak ropa naftowa i gaz, nadal dominują w czystych źródłach energii, istnieje nieustanne parcie w kierunku zrównoważonego rozwoju w skali globalnej. To z pewnością wpłynie na ceny ropy naftowej w przyszłości, co sprawia, że jest to kluczowy czynnik do monitorowania w strategii handlu ropą naftową. Wpływ instrumentów pochodnych na tradycyjne wyceny ropy naftowej był przez wielu uważany za destabilizację klasy aktywów. Mówiąc wprost, uważa się, że kontrakty terminowe na ropę naftową odzwierciedlają większy odsetek szumu, który nie odzwierciedla danych fundamentalnych w danym czasie. Jest to kwestia sporna w społeczności inwestorów, niektórzy nie zgadzają się z powyższymi przesłankami, ale nie można ignorować faktu, że wielcy spekulacyjni traderzy stają się coraz bardziej wpływowi wraz z rozkwitem rynku instrumentów pochodnych. Chcesz wiedzieć więcej o ropie? Tutaj są 8 zaskakujących faktów o ropie naftowej, które powinien znać każdy trader! JAK HANDLOWAĆ ROPĄ NAFTOWĄ: NAJLEPSZE WSKAZÓWKI I STRATEGIE Eksperci handlujący ropą naftową zazwyczaj postępują zgodnie ze strategią. Rozumieją oni czynniki fundamentalne, które wpływają na cenę ropy naftowej i stosują strategię transakcyjną, która odpowiada ich stylowi handlu. Każda strategia handlowa jest inna, zarządzanie ryzykiem jest ważnym elementem konsekwentnego handlu, jak np. efektywne wykorzystanie dźwigni finansowej oraz unikanie top trading errors. Kompleksowa strategia handlu ropą naftową może zawierać: Analiza fundamentalna Analiza Techniczna Zarządzanie ryzykiem Kiedy przedsiębiorca zrozumie fundamentalne czynniki podaży i popytu, które wpływają na cenę ropy, może szukać wejść na rynek za pomocą analizy technicznej. Następnie, gdy sygnał kupna lub sprzedaży został zidentyfikowany za pomocą analizy technicznej, inwestor może wdrożyć odpowiednie techniki zarządzania ryzykiem. Prześledźmy przykład z wykorzystaniem kroków opisanych powyżej: Analiza fundamentalna 30 listopada 2017 roku OPEC i Rosja porozumiały się w sprawie przedłużenia cięcia produkcji ropy naftowej, co doprowadziło do spadku podaży. Podstawowa teoria podaży i popytu sugeruje, że spadek podaży powinien zostać zastąpiony przez wzrost popytu i w konsekwencji ceny. Jest to analiza fundamentalna, którą inwestor musiałby włączyć do swojej strategii, aby zidentyfikować potencjalne sygnały kupna na rynku. Wykres dzienny WTI zwracający uwagę na cięcie podaży: Wykres przygotowany przez Warren Venketas, IG 2. Analiza Techniczna Następnym krokiem byłoby przeanalizowanie wykresu za pomocą analizy technicznej. Istnieje wiele różnych wskaźników technicznych i wzorców cenowych, które przedsiębiorca może wykorzystać do poszukiwania sygnałów do wejścia na rynek. Nie ma potrzeby, aby używać wielu wskaźników technicznych, taki, który dobrze rozumiesz, spełni swoje zadanie. Powszechnym, ale bardzo skutecznym sposobem na rozpoczęcie analizy dowolnego wykresu jest zidentyfikować ogólny trend rynku. W tym przykładzie, implementacja prostych price action jest wykorzystywana do identyfikacji wyższych wyżów i wyższych niżów, co sugeruje poprzedzający trend wzrostowy. Jest to zgodne z naszym fundamentalnym oczekiwaniem dalszego ruchu ceny w górę. Wykres dzienny WTI pokazujący poprzedzający trend wzrostowy: Wykres przygotowany przez Warren Venketas, IG Po potwierdzeniu trendu byczego, następnym krokiem w strategii transakcyjnej byłoby rozpoznanie możliwych punktów wejścia. Ponownie, istnieje wiele narzędzi i technik do lokalizowania punktów wejścia, ale ten przykład wykorzystuje Commodity Channel Index (CCI) wskaźnik, który przesuwa się do terrirtu wyprzedania krótko po ogłoszeniu fundamentalnego cięcia podaży. Sygnał wyprzedania na wskaźniku CCI przemawia za dalszą aprecjacją ceny i możliwością wejścia w pozycję długą (kupna). Wykres dzienny WTI ze wskaźnikiem CCI: Wykres przygotowany przez Warren Venketas, IG 3. Zarządzanie ryzykiem Ostatnim krokiem w każdej strategii handlowej jest zastosowanie rozsądnego zarządzania ryzykiem do każdej transakcji. W DailyFX popieramy zasadę stosunku ryzyka do zysku 1:2, co w zasadzie oznacza, że poziom docelowy powinien być około dwa razy większy niż poziom stop-loss pozycji. Aby zarządzać ryzykiem, trader może szukać ustawienia take-profit powyżej ostatniego wyżu i ustawić stop-loss na ostatnim niżu. W tym przykładzie, niedawne swing low ($ zostało zidentyfikowane jako poziom stop, który jest oddalony o około $8 od ceny wejścia ($ Nie ma ostatniego wyżu, który w tym przypadku pozwoliłby na projekcję celu przy użyciu podstawowej matematyki. Przy stopie oddalonym o około 8 dolarów od ceny wejścia, projekcja 1:2 mogłaby zobaczyć początkowy opór na poziomie 73 dolarów. Wykres dzienny WTI ze stosunkiem ryzyka do zysku 1:2: Wykres przygotowany przez Warren Venketas, IG Ta przykładowa transakcja ilustrowałaby pozytywny stosunek ryzyka do zysku. My zbadaliśmy miliony transakcji na żywo na różnych rynkach i odkryliśmy, że pozytywny stosunek ryzyka do zysku jest kluczowym elementem konsekwentnego handlu. Dodatkowo, w DailyFX zalecamy ryzykowanie mniej niż 5% kapitału na wszystkich otwartych transakcjach. ZAAWANSOWANE WSKAZÓWKI DOTYCZĄCE HANDLU ROPĄ Zaawansowani traderzy mogą uwzględniać dodatkowe informacje podczas ustawiania transakcji. Inwestorzy czasami patrzą na krzywą futures, aby przewidzieć przyszły popyt, CFTC pozycjonowanie spekulacyjne, aby zrozumieć obecną dynamikę rynku i mogą wykorzystać opcje, aby skorzystać z prognozowanych ruchów wysokiej zmienności lub zabezpieczyć bieżące pozycje. Futures Curve: Kształt krzywej futures jest ważny dla hedgingów towarowych i spekulantów. W związku z tym, kiedy inwestorzy analizują krzywą, zwracają uwagę na dwie rzeczy, czy rynek jest w contango lub backwardation: Contango: Jest to sytuacja, w której cena futures danego towaru jest wyższa od oczekiwanej ceny spot, ponieważ inwestorzy są skłonni zapłacić więcej za towar w pewnym momencie w przyszłości niż rzeczywista oczekiwana cena. Zazwyczaj sygnalizuje to niedźwiedzią strukturę. Backwardation: Jest to sytuacja, w której cena spot znajduje się powyżej ceny forward dla danego towaru. Zazwyczaj sygnalizuje to strukturę byczą. CFTC/Speculative Positioning: Raport Commodity Future Trading Commission (CFTC) jest ważny podczas handlu kontraktami terminowymi na ropę naftową. Dostarcza on inwestorom informacji związanych z dynamiką rynku i dlatego może być dobrym sposobem na zorientowanie się, dokąd zmierzają ceny ropy. Zmiany w pozycjach netto CFTC managed money zazwyczaj poprzedzają ruchy cen ropy. Handel poprzez kontrakty terminowe i opcje Kupując kontrakty futures i opcje, trader musi korzystać z odpowiedniej giełdy dla benchmarku ropy, którym chce handlować. Większość giełd posiada kryteria dotyczące tego, kto może na nich handlować, dlatego też większość spekulacji kontraktami terminowymi podejmowana jest przez profesjonalistów. Oil Investing Zamiast handlować na rynku indywidualnym, inwestor może uzyskać ekspozycję na ropę poprzez akcje spółek naftowych lub poprzez oparte na energii fundusze giełdowe (ETF). Cena spółek naftowych i ETF-ów jest silnie uzależniona od ceny ropy naftowej. Główne ETF-y ropy naftowej/energii: Energy Select Sector SPDR (XLE) Vanguard Energy ETF (VDE) United States Energy Fund (USO) KLUCZOWE RAPORTY, KTÓRE POWINIEN ŚLEDZIĆ KAŻDY TRADER NA RYNKU ROPY Cotygodniowe aktualizacje dotyczące ilości zapasów ropy naftowej w Stanach Zjednoczonych są bardzo ważnymi danymi dla traderów ropy naftowej – których ujawnienie często prowadzi do wybuchu zmienności. Dane o zapasach są ważnym barometrem popytu na ropę. Na przykład, jeśli tygodniowe zapasy rosną, sugeruje to, że popyt na ropę spada, podczas gdy spadek zapasów sugeruje, że popyt na ropę przewyższa podaż. American Petroleum Institute (API): API produkuje tygodniowy raport statystyczny, który podkreśla najważniejsze produkty naftowe, które stanowią ponad 80% całkowitej produkcji rafineryjnej, podczas gdy zapasy ropy naftowej są również zawarte. Dane te są zwykle publikowane we wtorek o 16:30ET/21:30 czasu londyńskiego. Department of Energy (DoE/EIA): Podobnie jak raport API, raport DoE dostarcza informacji na temat podaży ropy naftowej oraz poziomu zapasów ropy naftowej i produktów rafinowanych. Jest on ogłaszany w środę o 10:30ET/15:30 czasu londyńskiego. WYKORZYSTANIE MEDIÓW SPOŁECZNOŚCIOWYCH DO HANDLU ROPĄ NAFTOWĄ Z biegiem lat media społecznościowe stają się coraz bardziej użyteczną platformą do dzielenia się pomysłami, przekazywania informacji i otrzymywania przełomowych wiadomości. Tak jest w przypadku traderów ropy naftowej korzystających z #OOTT, który jest skrótem od „Organization of Oil Traders” na Twitterze. Tutaj traderzy i liderzy branży przekazują najświeższe wiadomości i kluczowe raporty związane z rynkiem ropy naftowej. Szukasz możliwości handlu w symulowanym środowisku, aby lepiej nauczyć się strategii, taktyki i podejścia? Kliknij tutaj, aby poprosić o darmowe demo z grupą IG.